Wybierz tryb gry
Bieżący postęp w grze zostanie utracony
O trybie dobierania przeczytasz w Zasadach
O kolorach przeczytasz w Zasadach
O FreeCell przeczytasz w Zasadach

Zapoznanie z zasadami: pasjans klasyczny vs pasjans pająk

Jaka jest różnica między pasjansem klasycznym a „pająkiem”?

Pasjans to popularna gra karciana, ciesząca się zainteresowaniem milionów ludzi z całego świata. Chociaż pasjans klasyczny pozostaje faworytem wielu, pasjans pająk także cieszy się sporą popularnością. W tym artykule przeanalizujemy kluczowe różnice między tymi dwiema odmianami gry, zaznaczając ich szczególne właściwości i mechanizmy.

  1. Liczba talii:

    Pasjans klasyczny, znany także jako pasjans Klondike lub „Mały fortepian”, zazwyczaj wykorzystuje standardową talię 52 kart. Karty zostają przetasowane i ułożone w kolumny tableau oraz fundament, a celem jest złożenie rosnących sekwencji kart dla każdego z kolorów.

    Pasjans pająk jest z kolei układany z dwóch talii po 52 karty, co daje nam łącznie 104 karty w grze. Karty są początkowo układane w dziesięć kolumn tableau – niektóre zostają zakryte, a inne odkryte.

  2. Układ wyjściowy tableau:

    W pasjansie klasycznym układ wyjściowy tableau zawiera siedem kolumn: w pierwszej kolumnie znajduje się jedna karta, w drugiej – dwie i tak dalej. Wierzchnia karta w każdej kolumnie jest odkryta, a pozostałe – zakryte. Gracze mogą przemieszczać karty między kolumnami, aby tworzyć sekwencje i odsłaniać zakryte karty.

    Pasjans pająk polega z kolei na ułożeniu dziesięciu wyjściowych kolumn tableau, z których każda zawiera jedną odkrytą kartę i stos zakrytych. W miarę postępów w grze gracze mogą układać malejące sekwencje – bez względu na kolor – i przenosić pełne kolumny, aby odnajdywać nowe możliwości ułożenia kart.

  3. Zasady układania kart:

    Pasjans klasyczny opiera się na standardowych regułach układania rosnących sekwencji na stosach fundamentów. Celem graczy jest ułożenie kart zgodnie z kolorami, zaczynając od asa i kończąc na królu.

    Pasjans pająk proponuje inne podejście. Gracze mogą układać na tableau malejące sekwencje, bez względu na kolor kart. Kiedy uda się ułożyć pełną sekwencję od króla do asa, zostaje on automatycznie usunięty z tableau, co otwiera miejsce na nowe ruchy.

  4. Poziom trudności i strategia

    Pasjans klasyczny to rozgrywka na średnim poziomie trudności, kładąca nacisk na strategicznym podejmowaniu decyzji, zarządzaniu przemieszczaniem kolumn i taktycznym odkrywaniu kart. Pomyślne rozstrzygnięcie gry wymaga rozważnego planowania.

    Pasjans pająk jest nieco trudniejszy ze względu na większą liczbę kart i złożony układ tableau. Gracze są zmuszeni ostrożnie decydować się na kolejne ruchy, planować wyprzedzająco i taktycznie wykorzystywać puste kolumny. Stanowi większe wyzwanie, skrojone dla osób szukających bardziej złożonej rozgrywki.

Chociaż pasjans klasyczny i pasjans pająk bazują na tym samym, wciągającym schemacie rozgrywki, różnią się liczebnością talii, układem wyjściowym tableau, regułami układania kart, poziomem trudności oraz znaczeniem strategicznych elementów. Pasjans klasyczny to ponadczasowy, wyjątkowo popularny wariant cechujący się prostotą rozgrywki, zaś pasjans pająk to odmiana bardziej złożona i wymagająca. Bez względu na to, który z nich wybierzesz, odnajdziesz w nim najważniejsze zalety pasjansa – wciągającą, wielogodzinną rozgrywkę i okazję do podciągnięcia umiejętności gry w karty.